Obecny standard barwienia folii to proces, który polega na dodaniu suchego pigmentu w dowolnym kolorze lub pigmentu rozprowadzonego w płynnym nośniku do granulatu tworzywa sztucznego o naturalnej barwie i następnie wymieszaniu ich w odpowiedniej temperaturze w specjalnym bębnie. Cały proces barwienia jest zautomatyzowany.
Specyfika barwników do folii
Współcześnie często stosuje się barwniki płynne produkowane z pigmentu i nośnika opartego na pochodnych kwasów tłuszczowych. Ten typ nośnika jest dość uniwersalny, przy czym nie wywołuje negatywnych zmian właściwości fizycznych polimeru (na przykład folii). Jest także niepalny i nietrujący. Dodatkowym atutem jest brak pylenia i tworzenia oparów w trakcie procesu barwienia. Dzięki niemu barwienie na rozmaite kolory różnych rodzajów opakowań foliowych stało się prostsze.
Co decyduje o jednolitości i trwałości koloru?
W procesie barwienia folii ważny jest etap testowania samych pigmentów. Zdarza się bowiem, że źle rozprowadzony pigment w nośniku może powodować nierówne pokrycie powierzchni. Widoczne są wtedy smugi, wybarwienia, słaba transparentność.
Polimery, z których zrobiona jest folia, układają się w określonym porządku w trakcie jej produkcji. Zgodnie z nim musi też być rozłożony pigment. Testuje się go poprzez m.in. rozciąganie produktu, które pokazuje najlepiej, czy pigment wykazuje właściwą orientację przy rozprowadzaniu go. Pigmenty muszą również dobrze układać się w polimerowym nośniku. Ważne jest także, aby były odporne na światło.
Pigmenty mają postać ciał stałych o różnej strukturze, zarówno pod względem chemicznym, jak i przestrzennym. Sekretem równomiernego zabarwienia folii jest właściwa dyspersja pigmentu. Polega ona na tym, że cząstki pigmentu są rozbijane na drobniejsze cząstki (dokładniej chodzi o rozbijanie tzw. aglomeratów na tzw. agregaty lub cząstki podstawowe).
Proces barwienia
Aby otrzymać i utrzymać właściwe rozdrobnienie pigmentu poddawany jest on procesom desaglomeracji (najczęściej poprzez mielenie w młynach kulowych), zwilżania (specjalnymi substancjami), dystrybucji (rozprowadzenia w środowisku) i stabilizacji (procesom, które zapobiegać ponownemu łączeniu się w aglomeraty).
W pigmentach często stosowany jest także filtr UV, który zapobiega wyblaknięciu lub zmianie koloru barwionej folii, a także dodatki uszlachetniające takie jak antyutleniacze, antystatyki, regulatory lepkości, środki ułatwiające dyspersję i inne.
W procesie barwienia wykorzystuje się specjalne urządzenie, które dozuje odpowiednie proporcje składników, czyli ilości pigmentu lub barwnika do granulatu polimeru bezpośrednio przy maszynie obrabiającej.
Ten skomplikowany proces jest dzisiaj w fabrykach doprowadzony do perfekcji, dzięki czemu produkcja opakowań foliowych w rozmaitych kolorach odbywa się szybko i sprawnie.